یکی از الطاف الهی که شامل حالم شد، ورود به مدرسه علمیه حضرت مهدی عج الله تعالی فرجه الشریف و آشنایی با حضرت آیت‌الله حاج شیخ محمد امامی پور معروف به امامی (متولد 1313ه.ش) مؤسس و مدیر وقت آن مدرسه بود. او زندگی‌اش را وقف تعلیم و تربیت طلاب دینی کرده است و بحمدلله تعالی هم اینک (سال 1394ش) در سنی بالغ بر 81 سالگی با شور و شوقی الهی در خدمت به حوزه‌های علمیه است. ...  در کتاب حوزه علمیه مشهد به تفصیل درباره ایشان سخن به میان آورده‌ام و خاطراتی از آن مدرسه را ثبت کرده‌ام که هرچند انتشار آن با تأخیر همراه بود، ولی ان شاء الله امسال منتشر خواهد شد. 

 

در روزنامه شهرآرا پنجشنبه 24 اردیبهشت سال 1394شمسی، مصاحبه‌ای آموزنده و خواندنی از او منتشر شده است که مطالعه آن را پیشنهاد می‌کنم. مصاحبه‌گر به خوبی متوجه این موضوع شده بود که مصاحبه با این مرد الهی بسیار فراتر از یک گفت‌و‌گوی ساده است:

«  ...  هنوز گفتگو را آغاز نکرده‌ام که می‌فهمم ‌این گفتگو فقط برایم یک مصاحبه خالی نیست؛ چرا‌که ایشان در همان چند‌ساعتی که در کنارش هستم، درس‌های مهمی از زندگی برایم می‌گوید‌. قبل از آغاز صحبت، کتاب نماز شب و یک کاغذ که در فضائل ایام ماه مبارک رجب است، به دستم می‌دهد. به‌ من یادآور می‌شود که از این‌ها غافل نشوم. گله می‌کنم که کار روزانه فرصت را برایم کم کرده است. در جوابم نصیحت می‌کند که مواظب باش کار دنیا تو را از آخرتت‌ محروم نکند، شیطان در هر آدمی به یک طریق نفوذ می‌کند، پس این ایام مبارک را از دست نده... حالا که دست به قلم می‌شوم، برای نوشتن مصاحبه‌ای که بیشتر درس زندگی بود تا حرفه کاری، یاد تمام حرف‌هایش می‌افتم‌. دلم می‌خواست حافظه نیمه‌جان این شیخ 81‌ ساله به‌اندازه‌ای یارای این را داشت که باز هم خاطراتی به‌اندازه یک کتاب برایم نقل می‌کرد. ای‌کاش زودتر با او آشنا می‌شدم؛ با مردی که تمام حرفش فقط یک کلمه است «فقط خدا را در زندگی‌مان داشته باشیم.»

http://shahrara.com/news/1394/2/24/pdf/11.pdf

ما را همین خدا بس است