در حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها در شهر قم، بزرگان بسیاری مدفون شده‌اند که یکی از آنان مرحوم آیت الله علامه سید ابوالحسن رفیعی قزوینی است. تصویر زیر از لوح مزار او را در سفر به شهر مقدس قم (چهارشنبه - پانزدهم بهمن  1393) برداشته‌ام، زمانی که جهت سخنرانی به دعوت موسسه تحقیقاتی دار الاعلام لمدرسه اهل البیت علیهم السلام رفته بودم، 

   آیت‌الله علامه سید ابوالحسن رفیعی قزوینی (1315 - 1395 ه.ق) از حکمای معاصر امامیه است که فهمی عالی از آثار ملاصدرا داشت و بسیاری از بزرگان معاصر همچون امام خمینی از شاگردان او به‌شمار می‌روند.

   او از شاگردان آیات عظام عبدالکریم حائری یزدی، عبدالنبی نوری، میرزا هاشم اشکوری، مسیح طالقانی بود و اجازه اجتهاد و روایت از بزرگانی چون عبدالکریم حائری یزدی، سیّد ابوالحسن اصفهانی و محمدرضا مسجد شاهی اصفهانی داشت. او یکی از مدافعان وحدت اسلامی و تقریب میان مذاهب اسلامی بود.  بدین مناسبت به پاره‌ای از دیدگاه‌های او درباره عدم تحریف قرآن اشاره می‌شود:

 1. در بسیاری از قرآن‌های منتشرشده، به‌ویژه با ترجمه مرحوم الهی قمشه‌ای با مهر و امضای او مبنی بر صحت حروف‌چینی قرآن مجید منتشرشده است که نشان می‌دهد ایشان قرآن موجود در میان مسلمین را همان قرآنی می‌دانند که بر وجود مقدس پیامبر اکرم (ص) نازل‌شده است.

2. نیز بر تفسیر روان جاوید اثر مرحوم آیت‌الله ثقفی که در آن تفسیر هرگونه اعتقاد به تحریف لفظی قرآن (زیادت یا نقص) مردود دانسته شده است،  تقریظی نوشته‌ است.

3.  او در پاسخ به ابراهیم محب الدین الخطیب (مصری سوری الاصل) و ابراهیم بن سلیمان الجبهان (کویتی)، کتابی را با عنوان «عقائد الامامیة» نوشته است که قسمتی از آن به عقیده علمای امامیه درباره قرآن اختصاص دارد. رفیعی قزوینی در آن اثر می‌نویسد که عده‌ای جاهل که با عقاید امامیه آشنایی کافی ندارند به آنان نسبت اعتقاد به تحریف قرآن داده‌اند درحالی‌که چنین چیزی واقعیت ندارد؛ علمای امامیه هیچ‌گاه به تحریف به شیوة زیادتی در کلام‌الله عقیده ندارند و قائلان به تحریف نقصانی نیز گروهی بسیار اندک و در اقلیت‌اند. برای مثال بزرگان امامیه همچون سید مرتضی علم‌الهدی، شیخ مفید، شیخ طوسی و شیخ طبرسی و غیره – قدس الله اسرارهم – نسبت نقصانی را به‌شدت تکذیب کرده‌اند و در ادامه ایشان تأکیددارند درحالی‌که اکثریت‌قریب‌به‌اتفاق علمای امامیه قائل به عدم تحریف قرآن هستند، نباید مسائلی را که شدیداً اختلافی است و به‌ویژه آنکه نظر اقلیتی معدود است، به‌عنوان نظریه قبول‌شده همگانی مطرح کرد؛ این‌گونه مباحث در میان اهل سنت نیز موجود است ولی نباید آن را به‌تمامی اهل سنت نسبت داد.

به عدم تحریف قرآن هستند، نباید مسائلی را که شدیداً اختلافی است و به‌ویژه آنکه نظر اقلیتی معدود است، به‌عنوان نظریه قبول‌شده همگانی مطرح کرد؛ این‌گونه مباحث در میان اهل سنت نیز موجود است ولی نباید آن را به‌تمامی اهل سنت نسبت داد.