مراکز اطلاع رسانى:  دانشگاه امام صادق - واحد برادران پايگاه ها: پايان‌نامه‌ها

مرتب شده بر اساس: عنوان

تعداد يافته : ۶


عنوان

بررسي بنيانگذاري قرائت و کتابت قرآن کريم توسط پيامبر اکرم (ص)

پديدآور اصلى

رجبي، محسن

موضوع

قرآن // رسم‌الخط قرآن // علوم قرآني // علم قرائت // نزول قرآن // تلاوت قرآن // پيامبر اکرم // تاريخ قرآن

شرح

هدف از اين تحقيق بررسي بنيانگذاري قرائت و کتابت قرآن کريم توسط پيامبر اکرم (ص) مي باشد که در اين رابطه سعي در پاسخ‌يابي به سوالاتي چون ۱- آيا پيامبر اکرم (ص) در مقام ابلاغ، آموزش، ترويج و تثبيت قرائت قرآن، آن را بر يک شکل يا با شکلها و وجوه مختلف قرائت و اقراء مي نمودند ۲- پيامبر اکرم (ص) در جهت ابلاغ قرآن و آموزش و ترويج و تثبيت قرائت آن از چه روشها و شيوه‌هايي بهره گرفته‌اند ۳- پيامبر اکرم (ص) در جهت کتابت قرآن چه تدابيري انديشيده‌اند و عملکرد اين بخش از رسالت آن حضرت چگونه بوده است ، دارد و در اين رابطه فرضياتي چون ۱- پيامبر اکرم در مقام ابلاغ قرآن و آموزش و ترويج و تثبيت قرائت آن ، همواره قرآن را بر يک شکل و يک وجه که همين قرآن مواتر باشد از خداوند سبحان دريافت کرده و قراءت و اقراء نموده‌اند ۲- پيامبر اکرم (ص) در جهت ابلاغ ، آموزش ، ترويج و تثبيت قرائت قرآن از روشها و شيوه‌هاي حکيمانه‌اي بهره گرفته‌اند ۳- اهتمام در جهت کتابت قرآن بلافاصله پس از نزول و املاء و تعليم رسم الخط قرآن به کاتبان وحي و نظارت دقيق بر کار ايشان و تشويق و ترغيب عموم مسلمانان به کتابت قرآن و توجه دادن مسلمانان به خاص بودن رسم الخط قرآن ، را مطرح نموده است روش اين پايان نامه کتابخانه‌اي بوده است که در سه بخش و يک مقدمه تنظيم شده است که در بخش اول نزول قرآن و در بخش دوم بنيانگذاري قرائت قرآن توسط پيامبر اکرم و در بخش سوم بنيانگذاري کتابت قرآن توسط پيامبر اکرم مورد بررسي کامل قرار گرفته است از يافته‌هاي اين تحقيق مي توان نتيجه گرفت قرآن و قرائات دو حقيقت جداي از هم مي باشند و منشاء اختلاف در قرائت اختلاف در نزول يا تعدد آن و اختلاف در اقراء يا قرائت پيامبر اکرم نمي باشند و رسم الخط قرآن کريم توفيقي است و مشيت الهي بر آن قرار گرفته است که همانند رسم القرائه متن متواتر قرآن جاودانه بماند و متن واحد و کامل قرآن در عهد رسالت پيامبر اکرم (ص) و تحت تعليم و نظارت دقيق آن حضرت ، جمع و تدوين و تاليف شده است و پيامبر اکرم (ص) ضمن بنيانگذاري قرائت و کتابت قرآن کريم ، روشها و شيوه‌هاي درست و اصولي آموزش و ترويج قرآن را نيز ، بيان و تبيين نموده‌اند .

تاريخ اثر ۱۳۸۱

شماره بازيابى ۲۰۴ت

نوع پايان نامه زبان اثر فارسي


عنوان

بررسي تحليلي سبک رهبري رهبران اسلامي (حضرات پيامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار (ع))

پديدآور اصلى

رضايي زاده، محمود

موضوع

رهبري // اسلام // مطهري، مرتضي // محمد (ص)، پيامبر اسلام // ائمه اثنا عشر

شرح

هدف از تحقيق حاضر، شناخت سبک رهيري پيامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار (ع) براساس آثار شهيد مطهري مي باشد. تحقيق سعي در پاسخگويي به اين سوالات دارد که آيا رهبران اسلامي داراي سبک رهبري واحد بودند که صرف نظر از شرايط آن اعمال مي نمودند؟ و آيا برحسب ماهيت موضوع مورد نظر، سبک رهبري رهبران اسلامي متفاوت بوده است ؟ براساس سوالات فوق دو فرضيه ارائه و بررسي مي شود که عبارتند از: ۱) رهبران اسلامي - پبامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار (ع) در برخورد با دو دسته مسائل اصولي و مسائل شخصي، داراي دو سبک متفاوت رهبري بودند. ۲) سبک رهبري رهبران اسلامي صلابت و قاطعيت در مسائل اصولي و نرمش و انعطاف در مسائل شخصي بوده است. تحقيق حاضر بااستفاده از روش کتابخانه‌اي و تحليل محتوا انجام شده و مطالب آن در پنج فصل به شرح ذيل تنظيم شده است: فصول اول و دوم، به ترتيب اختصاص به طرح و ادبيات تحقيق دارند. در فصل سوم با عنوان "روش شناسي تحقيق" ، چگونگي بکارگيري تکنيک تحليل محتوا، تعيين مقوله ها و طبقه بندي مضمونهاي اصلي متن در مقوله هاي مربوطه، اعتبار و راستي مقوله ها مورد بررسي قرار مي گيرد. در فصل چهارم، نحوه گردآوري اطلاعات بيان شده و به منظور بررسي فرضيات تحقيق، مجموع کل مضامين استخراج شده و بااستفاده از جداول مربوطه، مورد تجزيه و تحليل قرار مي گيرند. بالاخره در فصل پنجم، نتيجه گيري و پيشنهادهاي تحقيق بيان مي شود. نتايج حاصل از تحقيق حاکي از تائيد هر دو فرضيه تحقيق است. بنابراين ، رهبران اسلام - پيامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار (ع) - در برخورد با دو دسته "مسائل اصولي" و "مسائل شخصي" داراي دو سبک متفاوت رهبري بوده اند. سبک رهبري رهبران اسلامي "صلابت و قاطعيت در مسائل اصولي و نرمش و انعطاف در مسائل شخصي" مي باشد، به عبارت ديگر، آنها در قبال مسائلي که مربوط به حق الله و حق الناس مي باشد، صلابت و قاطعيت داشته و اجازه نمي دادند به هيچکدام از آنها خدشه اي وارد بشود. زيرا اين مسائل براي آنها اصالت داشته و از اهميت ويژه اي برخوردار بوده است. اما در قبال مسائلي که مربوط به شخص خودشان مي شد، نرمش و انعطاف داشته اند، يعني در راه تحقق اهداف و انجام رسالت الهي خود، زيانهاي مادي و غير مادي را به جان خريده و از منافع مادي مربوط به خود ، چشم مي پوشيدند.در پايان تحقيق، پيشنهادهايي به ساير محققان و پژوهشگران و همچنين رهبران جوامع اسلامي ارائه شده است.

تاريخ اثر ۱۳۷۶

مشخصه ظاهرى ۸۲ ص.: جدول، نمودار

شماره بازيابى ۳۳م

نوع پايان نامه زبان اثر فارسي


عنوان

رفتار پيامبراکرم (ص) با پديده نفاق بر پايه قرآن کريم و سيره نبوي

پديدآور اصلى

غفاري، مهدي

موضوع

نفاق // منافق // پيامبر اسلام // رفتار پيامبراسلام با مخالفان // سيره نبوي

شرح

نفاق از جمله مفاهيمي است که با ظهور اسلام در شبه جزيره پا به عرصه ادبيات عرب گذاشت و با ورود اسلام به مدينه به يکي از مفاهيم پديد آمده در فرهنگ اسلامي بدل گرديد. از اين روست که براي شناخت دقيق اين مفهوم قرآن به عنوان اولين متن ظهور آن در ادبيات اسلامي مهمترين منبع مطالعه به شمار مي رود. مطالعه قرآن با هدف شناخت اين مفهوم ما را با عناصر اساسي معنا در اين واژه آشنا مي کند و نشان مي دهد که در نفاق چه عناصر معنايي وجود دارد که آن را از مفاهيم مشابهي چون فسق و تقيه جدايي مي بخشد. مطالعه و تجزيه و تحليل آيات قرآن ما را متقاعد مي کند که نفاق به عنوان يک پديده اجتماعي؛ حرکتي هدفمند و خصمانه بوده است که مي کوشيده تا مخالفت خود را با حاکميت پيامبر (ص) بر مدينه مخفيانه و پنهان به سرانجام برساند و آن را منهزم نمايد. بديهي است عنصر مخالفت با حاکميت پيامبر (ص) بر مدينه از عناصر اساسي معنايي مفهوم نفاق به شمار مي رفته و درست همين عنصر مهم معنايي بوده است که آن را از مفهوم فسق کفر و شرک جدا مي کرده است. با اين همه در دوره هاي پسين اسلامي دو مفهوم فسق و نفاق سخت در هم آميخته و مصاديق هر يک به جاي ديگري تلقي شده است. آنچه که مهم است اين است که پيامبر (ص) به عنوان حاکم اسلامي و کسي که نوک اين پيکان به سمت او نشانه رفته در مقام مقابله با اين پديده چه رفتاري در پيش گرفته و چه الگوهاي رفتاري را به اطرافيان خود پيشنهاد داده است. براي يافتن اين الگوي رفتاري منافقان عمدتا يک راه اساسي وجو داشته و آن مراجعه به کتب سيره و کشف آن دسته از برخوردهايي است که فراتر از برخوردي موردي پا در عرصه رفتار گذاشته است. راه ديگر نيز تجزيه و تحليل آياتي از قرآن است که پيامبر (ص) را به رفتاري در برابر منافقان توصيه مي کند و يا رفتاري از ايشان را در برابر منافقان گزارش مي نمايد. بي شک از آنجا که نگاه اين دو متن به پيامبر (ص) و زندگي او سخت متفاوت است طبيعي است که گزارشهاي آنها نيز از سيره نبوي گاه متفاوت بوده و هريک زوايايي را نقل کرده و يا به برخي رفتارها اهميت داده‌اند اين تحقيق علاوه بر بررسي مفهوم نفاق در انديشه اسلامي کوشيده است تا گزارشهاي قرآن و کتب سيره را از رفتار پيامبر (ص) با پديده نفاق بررسي کرده و ميان آنها مقايسه و تطابقي ارائه نمايد.

تاريخ اثر تابستان۱۳۸۲

مشخصه ظاهرى ۱۵۱ص.

شماره بازيابى ۲۶۹ت

نوع پايان نامه زبان اثر فارسي


عنوان

سياست خارجي پيامبر (ص)

پديدآور اصلى جليلي، سعيد

موضوع محمد (ص)، پيامبراسلام // سياست خارجي

شرح

هدف از اين رساله، بررسي سياست خارجي پيامبر(ص) و پاسخ يابي به اين سوال است که سياست خارجي در يک نظام مبتني بر انديشه اسلامي چگونه بايد باشد و چه عواملي در اين سياست نقش اصلي را داشته و اهداف آن چه مي باشد؟ روش تحقيق دراين رساله، کتابخانه‌اي بوده و مطالب آن در چهار فصل تنظيم شده است. فصل اول به جفرافياي سياسي جهان در عصر پيامبر(ص) مي پردازد. در فصل دوم اهداف و زيربناهاي نظري سياست خارجي پيامبر(ص) مورد بررسي قرار مي گيرد. ساختار تصميم گيري پيامبر اکرم(ص) در فصل سوم مطرح مي شود و فصل چهارم به استراتژيهاي دعوت، جنگ و صلح پيامبر مي پردازد. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد که پيامبر(ص) دولتي داشتند که ضمن اين که تمام اجزاء متشکله يک دولت را دارا بود ويژگي خاص رسالت الهي را نيز دربرداشت. هدف نهايي پيامبر در سياست خارجي حاکميت اسلام و بقاي آن در سراسر جهان بود. سياست خارجي پيامبر داراي اصولي ثابت مانند توحيد، ولاء، نفي سبيل، عدالت، وفاي به عهد و غيره بود. در همه مراحل، نخستين استراتژي پيامبر(ص) براي نيل به هدف، استراتژي دعوت بود. تقدم اين استراتژي بر راهبردهاي ديگر جايگاه ويژه اي به آن مي بخشد. جنگ به عنوان يک استراتژي موثر توسط پيامبر به کار گرفته مي شد که در آن سه عنصر ايمان و توکل، تجهيز و اعداد نيرو و ديپلماسي نقش اساسي داشتند. جنگ و صلح هيچکدام براي پيامبر(ص) هدف نبود بلکه هر يک به عنوان استراتژي براي رسيدن به هدف محسوب مي شد و ساختار تصميم گيري آن حضرت را عناصر وحي، مشورت و راي شخص پيامبر(ص) تشکيل مي داد.

تاريخ اثر

۱۳۶۹

مشخصه ظاهرى ۱۲۶ ص.: نقشه، نمودار

شماره بازيابى ۸۵س

نوع پايان نامه زبان اثر فارسي


عنوان علم غيب از ديدگاه آيات و روايات

پديدآور اصلى شاهنوش فروشاني، اميرحسين

موضوع غيب گويي // قرآن // احاديث شيعه // علم امام // علم پيامبر

شرح

هدف از اين پژوهش کاوش در مساله علم غيب از ديدگاه آيات و روايات است .سوالات اساسي تحقيق عبارتند از: آيا ممکن است حوادث و رويدادهايي که در آينده به وقوع مي پيوندد در حيطه آگاهي افراد بشر قرار گيرد؟ آيا مي توان با غيب ارتباط برقرار ساخت و آنچه نسبت به ديگران غيب است را مشاهده نمود؟ آيا مي شود انسان از ضمائر و قلوب افرادي آگاه گرديده، اعمال و انگيزه‌هاي آنان را بداند؟ اگر چنين چيزي امکان پذير است تنها براي پيامبران بزرگ و يا امامان معصوم ممکن است يا براي غير آنان نيز امکان دارد؟ نگارنده براي دستيابي به پاسخ اين سوالات، پايان نامه را در چهار بخش تنظيم کرده است . در بخش نخست به تعريف غيب پرداخته و تلاش کرده است. دربخش نخست به تعريف غيب پرداخته و تلاش کرده است آن قسم از غيب را که مورد بحث پايان نامه است از اقسام خارج از بحث متمايز سازد. دربخش دوم ضمن جمع بين آيات غيب نافي و مثبت علم غيب، درباره علم امامان و پيامبران عموما" و پيامبر گرامي اسلام (ص) خصوصا" به بحث پرداخته است. در بخش سوم کوشيده شده است روشن سازد که آيا راهي براس دستيابي به غيب و آگاه شدن از آن براي غير امام يا پيامبر وجود دارد يا خير و اگر دارد کدام است؟ در بخش چهارم تلاش نگارنده بر فهم اين نکته است که ايمان به غيب شامل ايمان و اعتقاد و علم نسبت به چه اموري است. در پايان پژوهش ۱۱ گزاره به عنوان نتيجه تحقيق ارائه شده است. عمده ترين اين نتايج عبارتند از: امام و پيامبر داراي علم غيب مي باشند. علم غيب امام و پيامبر ذاتي نيست بلکه خداي متعال به آنها اعطاء کرده است. علم ايشان بر همه غيبها بطور مطلق نيست. براي انسانها (غيرامام و پيامبر) نيز امکان دستيابي به غيب وجود دارد. ايمان به غيب با عقل ظاهربين هميشه سازش نداشته بلکه بينشي وسيع‌تر را مي طلبد. ايمان داشتن به غيب با تزکيه نفس ارتباط مستقيم داشته و با توجه کردن به هواهاي نفساني نسبت معکوس دارد.

تاريخ اثر دي۱۳۷۱

مشخصه ظاهرى د، ۱۸۷ص.

شماره بازيابى ۹۴ت

نوع پايان نامه زبان اثر فارسي


عنوان مراحل و شيوه‌هاي بيان قرآن کريم از رسالت حضرت موسي (ع)

پديدآور اصلى مرادي، حسين

موضوع موسي، پيامبر يهود // قرآن // فرعون // تبليغات

شرح

هدف از اين پژوهش، بررسي مراحل و شيوه‌هاي بيان قرآن کريم از کيفيت رسالت حضرت موسي (ع) است. بنابراين آيات مربوط به داستان حضرت موسي (ع) در قرآن، با روش جديد بازيابي و بازشناسي شده و سپس مراحل و شيوه‌هاي بيان قرآن کريم از اين داستان تبيين مي شود. تحقيق حاضر که به روش تحليل استنادي انجام يافته، در سه فصل تنظيم شده است. فصل اول، تحت عنوان "ويژگيهاي صاحب دعوت و مخاطبان آن" به ويژگيهاي حضرت موسي (ع) ويژگيهاي فرعون و قوم بني اسرائيل مي پردازد. اخلاص، وجود نوعي روحيه ترس و نگراني و داشتن مشکل تکلم از مهمترين ويژگيهاي حضرت موسي (ع) مي باشد. اما در مقابل فرعون داراي ويژگيهايي چون طغيان، برخورداري از قدرت و سپاه، انانيت، برتري جويي و اسراف، تکبر و استکبار، غفلت ازآخرت، اتباع هوي و سياست و خطا بوده است و تقريبا" همه ويژگيهايي که براي فرعون و فرعونيان درقرآن کريم ذکرشده بعدها در ميان قوم بني اسرائيل بروز کرده است. در فصل دوم، شيوه‌هاي موجهه حضرت موسي (ع) با فرعون و اطرافيان او در بيان سوره‌هاي مختلف به تفصيل مطرح مي شود. در اين فصل مراحل ماموريت يافتن حضرت موسي (ع) براي مواجهه با فرعون و درباريان و نحوه اين مواجهه به روايت سوره‌هاي نازعات، زخرف، شعراء و طه بيان مي شود. نهايتا" در فصل سوم، مواجهات ديگر آن حضرت، از جمله نحوه گفتگو و برخورد او با بني اسرائيل و سحره فرعون و .... تبيين گشته و گوشه‌اي از شگردها و زيباييهاي بياني قرآن کريم از اين صحنه‌ها به تصوير کشيده مي شود.

تاريخ اثر زمستان 1۳۷۸

مشخصه ظاهرى ه، ۲۴۵ ص.

شماره بازيابى ۱۴۶ت

نوع پايان نامه زبان اثر فارسي